

Fjala e kryetarit të KSH “Jehona e Karadakut”-Kumanovë, Sevdail Demiri, në Akademinë Përkujtimore kushtuar muzikologut Zejadin Ismaili (1944 2015):
E nderuara familja Ismaili.
Të nderuar miq e mysafirë.
Ditë më parë, mbetëm pa njeriun shumë të çmuar, i cili i dha aq shumë artit, kulturës, muzikologjisë dhe e shkencës shqiptare në përgjithësi…
Pa dyshim, largimi i tij fizik nga kjo botë, është një humbje e madhe për familjen e tij, për Kumanovën, dhe për gjithë shqiptarinë… Por mbetet e përjetshme vepra e tij, e shkruar në mijëra faqe librash e pentagramesh.
E, Zejadin Ismaili, është pikërisht njeriu, i cili me afër 30 veprat e tij, i dha shpirt e jetëgjatësi artit e kulturës shqiptare.
Të nderuar të pranishëm.
Muzika, kjo vlerë sublime e shpirtit, shumë njerëz, shpesh i ka plandosur dhe i ka hudhur nga ky realitet njerëzor, për t’u lënë të tjerëve vepra dhe vlera të cilat do të lexohen e dëgjohen me ëndje, vite, dekada e shekuj të tërë. Artin e mirëfilltë, artisti nuk mund ta krijojë pa i shtrydhë edhe atomet e fundit të shpirtit.
Zejadin Ismaili, është njëri nga ata njerëz të paktë, i cili tërë jetën ia kushtoi artit muzikor, dhe përmes vuajtjes individuale, kolektivitetit i dha vlera të pazëvendësueshme dhe unikate.
Zejadin Ismaili është njeriu i cili si rrallë ndonjë tjetër, ka arritur që përmes penës së tij dhe talentit të lindur për muzikë, të shpalosë në të njëjtën kohë vlerat më të çmueshme dhe më kulminante të etnosit dhe folklorit tonë të pasur shqiptar. Ai si pedagog, kompozitor dhe studijus i spikatur, me aq mjeshtri arriti të përshkruaj muzikën dhe folklorin e pasur shqiptar në veprat e tij etnomuzikologjike, të cilat janë të rrallat, për të mos thënë të vetmet ndër ne të këtij lloji.
Sferat e interesimit të tij ishin të shumëanshme. Letërsia dhe publicistika, ishin po ashtu dy pika shumë neuralgjike, në fokusin e interesimeve të tij. Përveç qindra kompozimeve, ai shkroi shumë tekste këngësh, për fëmijë dhe të rritur, shumicën nga të cilat i kemi lexuar edhe në shumë nga revistat vendore, me të cilat kishte bashkëpunim të rregullt vite të tëra.
Ndërsa, në sferën e publicistikës dha një kontribut të çmuar, duke shkruar dhjetëra e qindra artikuj nëpër gazeta e revista të ndryshme në Shkup, Prishtinë e më gjerë, përmes të cilave sulmonte dukuritë negative në melosin shqiptar, dhe artikulonte vlerat autoktone popullore shqiptare.
Zejadin Ismaili, ishte njëri ndër njerëzit më aktiv në të gjitha aktivitetet kulturore. Mori pjesë në themelimin, dhe u angazhua në funskionimin e gati se të gjitha institucioneve kulturore shqiptare në Maqedoni, siç janë festivalet, manifestimet kulturore, ansamblet, etj. Ndër to, shquhet angazhimi i tij edhe në themelimin dhe funksionimin e Klubit të Shkrimtarëve “Jehona e Karadakut” në Kumanovë, dhe revistës “Doruntina”, që nga vitet e 90-ta të shekullit të kaluar, e deri në ditët e tij të fundit. Mendimet, vlerësimet dhe propozimet e tij, për çështje dhe fenomene të ndryshme kulturore, ishin të një rëndësie të veçantë.
Me rastin e 20 vjetorit të “Takimeve Poetike të Karadakut” dhe 100 vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë, Klubi i Shkrimtarëve “Jehona e Karadakut”, e nderoi me Mirënjohje të veçantë, për kontributin e tij të dhënë për zhvillimin dhe afirmimin e kulturës shqiptare dhe të klubit. Po ashtu, në vitin 2012, klubi ynë e botoi librin e tij të 26-të me radhë, me titull “Hove shpirtërore”, i cila paraqet një mozaik vlerësimesh recensionale të gati gjithë shkrimtarëve shqiptarë të anës së Kumanovës. Ndërsa, ky botim, mbase është edhe antologjia e vetme e këtij lloji për shkrimtarët kumanovarë, të cilët i trajtonte të gjithë njëllojë, pas asçfarë smire apo xhelozie, duke i vlerësuar në bazë të opusit të tyre letrar.
Të nderuar të pranishëm dhe familjarë.
Përmasat e veprës së Zejadin Ismailit në sferën e muzikoligjisë, janë të atij niveli, saqë lirisht mund të themi, se me to mund të mësojnë e të edukohen gjenerata të tëra. Me librat e tij të shkruara me aq kompetencë, gjithmonë do të kenë se çka të mësojnë, jo vetëm se nxënësit e arsimit fillor e të mesëm, por edhe studentët e akademisë dhe ata të studimeve pasdiplomike.
Prandaj, dhimbjen ta shndërrojmë në mirënjohje për veprën e tij, dhe të shkojmë pas vizionit të tij, për një të ardhme më të ndritur dhe më të përparuar të brezave të rinj.
I qoftë i lehtë dheu i Atdheut, dhe Zoti e mëshiroftë.
Ju faleminderit.
Kumanovë, 15.11.2015
VIDEO-LINKU nga lajmi i programit shqip të TVM-së në Shkup, me gazetar Nexhat Aqifi:
http://al.play.mrt.com.mk/play/56156/u-mbajt-edicioni-i-xxiii-te-i-takimeve-poetike-te-karadakut
VIDEO-LINKU – programi i plotë i Orës letrare, TV FESTA – Kumanovë
[youtube height=”auto” width=”auto”]https://www.youtube.com/watch?v=dKmNE0-ZstY&feature=youtu.b[/youtube]
Më 11 dhe 12 mars, mbahet edicioni i XXIII-të i manifestimit kulturor-letrar “Takimet Poetike të Karadakut”:
Më 11.03.2015 (e mërkurë),
~ora 17.00, në Qendrën për Kulturë në Kumanovë, fillon ORA E MADHE LETRARE, me pjesëmarrjen e dhjetëra poetëve nga Maqedonia, Kosova e Shqipëria;
Më 12.03.2015 (e enjte):
~ora 09.00 – Vizitë varrezave të dëshmorëve në Sopot, Vaksincë, Sllupçan, Orizare, Hotël.
~ora 12.00 – Salla e vogël e Komunës së Kumanovës – TRIBUNË LETRARE me temë: “Letërsia shqipe në epokën e internetit, mes vlerës, kiçit dhe popullaritetit”.
Nga komisioni për informim
Poezia që zuri vendin e parë (I)
28 NËNTORI
Shqipëri po të qesh fytyra,
Një vranësirë ke në vetull
Shqiponjës në flamur i buzëqesh liria,
Trupi i copëtuar, dhembje e mbetur.
Heeej! Shqipëri nënë e plagosur
Ty që të parin Zoti të solli në tokë,
Kaluan shekuj në këtë botë të pluhurosur
Prapë gjallë ke ngel dhe je bërë e fortë.
28 Nëntor shkruar me shkronja gjaku
Shkruar me shkronja qe tokës ia dhuroi Zoti
Çdo shkronjë me aromë zambaku
Çdo shkronjë e larë me pika loti.
Gjithmonë Shqipëri ty të kanë munduar
Që bijtë të jenë në sherr dhe të përçarë
Me asnjë fe dot nuk të kanë ngatërruar
Sepse ti gjithmonë ke dalë e larë.
E di Shqipëri vranësirën ke në vetull
Shumë shpejtë vranësira ka me t’u tretur
Shumë shpejt dy plagët do të shërohen,
Shqiptarët bashke në një shtet do të bashkohen.
ARTA SELMANI,
Kl.l-8, Gjimnazi “Sami Frashëri”-Kumanovë
Poezia që zuri vendin e dytë (II)
BONJAKU I TIJ
Si qëndron loti në syrin tim
pyete vetëm shpirtin tim.
Si më ngrinë gjaku në venë
kur kujtoj atë që s’vjen.
Babi im i dashur
unë s’u ngopa me ty
por ngopem me erën tënde
që e thërras liri.
Si s’u erdhi keq atyre
si s’menduan për mua
që unë sot të rroj vetëm
s’më bjen në krah asnjë mua.
Unë po rritem ngadalë
do bëhem trim si ti
ti quhesh legjendë
kurse unë i biri i tij.
SHUKRANE JUNUZI
SHMK “Ismet Jashari”-Likovë
Poezia që zuri vendin e tretë (III)
TË VDEKUR, POR TË GJALLË
Nga mosqenia e të gjallëve në këtë botë
Ne kuptojmë si ende rrojmë në këtë tokë,
Në këtë tokë me gjak të shtruar
Që të duket si e praruar.
Nga kjo tokë erdhën
E në të shkuan,
Por të gjallë mbetën,
as nga dheu nuk u tretën.
Anëpëranë Arbnisë dëgjohej
Për liri kushtrimi,
Nga të gjallët e pavdekshëm
Pa ju trembur syri.
Në këtë tokë arbnore rrojmë
Se për të u flijuam,
Me djersë e me shpirt,
Popullin arbnor për ta ndrit.
KUJTESË XHELADINI
Kl. IV-7, SHMTK “Nace Bugjoni”-Kumanovë